Lomber osteokondroz: nedenleri, belirtileri, tanı, tedavi

Lomber osteokondroz, 35 yaş ve üstü kişilerin karakteristiği olan, omurganın tehlikeli bir hastalığıdır. Eklemlerin doğal aşınması ve yıpranması patolojinin gelişmesine neden olur. Bir romatologa zamansız erişim, çoğu durumda sakatlığa yol açar. Modern tıp, birincil aşamalarda birçok etkili tedavi yöntemi sunar. Erken teşhis, kısıtlamalar olmadan sağlıklı bir yaşamın anahtarıdır.

Lomber osteokondroz - genel tanım

Lomber omurganın osteokondrozu, intervertebral kıkırdak oluşumlarında - disklerde distrofik bir dejenerasyon sürecidir.

Diskler, omurganın ana işlevlerini sağlar - hareket etme ve bükülme yeteneği, strese karşı direnç. Patolojinin bir sonucu olarak, önemli elementler incelir, deforme olur, omurlar hizalanır, sinir uçları ve kan damarları sıkışır. Olumsuz süreçlere, değişen yoğunlukta ağrı duyumları ve motor fonksiyon sınırlaması eşlik eder.

Patoloji, omurganın bağlantı elemanlarında değişikliklere neden olur - kıkırdak, kemikler, diskler ve eklemler. Hem doğal aşınma ve yıpranma süreçleri hem de edinilmiş eklem hastalıkları veya uygun olmayan bir yaşam tarzının sonucu olarak ortaya çıkar.

nedenler

Lomber osteokondroz gelişiminin birçok nedeni olabilir:

• Vücudun doğal veya erken aşınması;
• Alt sırtta aşırı yük - yükleri kaldırmak, "ayaklarınız üzerinde" çalışmak veya hareketsiz, "hareketsiz" bir yaşam tarzı;
• Romatoid artrit gibi eklem hastalıklarına genetik yatkınlık;
• Bağlantı disklerinde toksik maddelerin birikmesine neden olan metabolizmanın ihlali;
• Dolaşım sisteminin kronik hastalıkları. Besinler ve eser elementler kıkırdak dokusuna uygun miktarda girmeyi bırakır. Omurlar arası eklemlerin tahrip olmasına katkıda bulunan hipoksi devreye girer;
• Otoimmün patolojiler.

İkincil faktörler ayrıca lomber osteokondroz gelişimini tetikleyebilir:

• Kronik yaralanmalar, sırt morlukları;
• Ağırlık normunu %15-20'den fazla aşmak;
• Ağır veya güç sporları;
• Sürekli rahatsız edici ayakkabılar giymek. Yüksek topuklu ayakkabılar, dar ayakkabılar, lastik veya spor ayakkabılar omurganın ilk düşmanlarıdır;
• Ayaktaki Valgus değişiklikleri;
• Skolyoz, kifoz, diabetes mellitus, spinal tüberküloz;
• Düşük sıcaklıkların etkisi.

Klinik tablo

Lomber osteokondrozun semptomları tamamen hastalıktan hangi sinir köklerinin etkilendiğine bağlıdır. Omurların sıkışma derecesi, hastalığın evresi ve diskteki hasar belirtileri belirler.

Romatologlar aşağıdaki ana semptomları ayırt eder:

• Lomber bölgede dokunsal duyarlılığın ihlali. Uyuşukluk iç uyluklara ve kasıklara kadar uzanır. Bir veya iki uzuvları etkileyebilir;
• Alt sırtta keskin, ateş eden bir ağrı var. Ayak başparmağı hareket kabiliyetini tamamen kaybeder ve karakteristik uyuşukluk görülür;
• Ayağın normal fonksiyonunun kaybı, parmakların hassasiyeti, alt bacak ve dış uyluk. Bacağın bu kısımlarında bir ton ve düzenli konvülsif ataklar var. Muayenede Aşil refleksi yoktur;
• Hastalık alt radiküler arteri etkilerse, kalça, uyluk arkası ve perine kaslarının tam felç olur. Tamamen hareketsizliğe kadar ciddi bir motor fonksiyon ihlali var.

Lomber osteokondroz ile sadece omurganın sinir uçları değil, aynı zamanda kan damarları da etkilenir.

Aşağıdaki spesifik işaretler lezyon tipine bağlıdır:

• Sadece sinir kökleri rahatsız edildiğinde hastanın yürüyüşünde değişiklik gözlenir. Ağrı sadece bel bölgesinde değil, aynı zamanda bacakların her yerinde lokalizedir. Radiküler sendrom, sürekli ağrı ile karakterizedir. Genellikle sadece bir tarafta. Alt sırtta, karıncalanma ve ağrılar not edilir. Ağrı biraz egzersizle giderilebilir.
• Kan damarlarının sıkışması kalça bölgesinde perfüzyona yol açar. Sonuç olarak, spinal disklerin oksijen açlığı meydana gelir. Kalça, uyluk ve alt sırtta yürürken ağrılı hisler oluşur. Bir gece dinlendikten sonra tamamen kaldırıldı.

Kan damarlarının ve sinir köklerinin işlevselliğinin eşzamanlı ihlali, disklerin geri dönüşü olmayan deformasyonuna yol açabilir. Alt sırtın hareketli eklemlerinde dikenli kemik çıkıntıları oluşur. Bu şiddetli ağrıya yol açar ve normal doğal hareketi imkansız hale getirir. İhlal edilmiş duruş, yürüyüş. İlerledikçe, tam felç oluşabilir.

Hastalığın evreleri

Lomber osteokondroz, birkaç aşamada kademeli olarak gelişir. Her aşamanın ilerleme derecesini belirleyen kendi özellikleri vardır.

• sahneliyorum.Omurlararası disklerin yavaş yıkımı başlar. Süreç birkaç aydan 2-5 yıla kadar sürebilir. Küçük ağrı, kasık ve femur kaslarında rahatsızlık ile kendini gösterir. Yürürken veya hava değiştiğinde fark edilir.
• II aşaması.Omurganın lifli halkalarının kolajen lifleri negatif sürece çekilir. Bireysel omurlar arasındaki boşluk hızla küçülür. Şiddetli ağrı ataklarına neden olan sürtünme ortaya çıkar. İhlal edilmiş yürüyüş, duruş, çömelme belirir. Lomber osteokondroz en sık kursun ikinci aşamasında teşhis edilir.
• III aşama.Bir intervertebral fıtık belirir. Ve eğer hasta, evre II semptomları ile tıbbi yardım almaya zorlanmazsa, üçüncü evredeki dayanılmaz ağrıları görmezden gelmek artık mümkün olmayacaktır. Omurga kemiklerinin ve eklemlerinin lomber bölgedeki deformasyonu zaten geri döndürülemez. Yürümek çok çaba gerektirir. Bunun nedeni ağrı ve geleneksel ağrı kesicilerle rahatlatılamamasıdır.
• IV aşaması.Motor fonksiyonun kısmen veya tamamen bozulması. Bu aşamada hastaya bir engel grubu atanır. Tam felç ile tehdit edin. Çok çeşitli ilaçlar almadan hayati aktivite imkansızdır.

Teşhis önlemleri

Teşhis önlemleri birkaç teknik içerir ve hastalığın tam bir geçmişinin toplanmasıyla başlar. Bir romatolog ile yapılan ilk konsültasyon sırasında, aşağıdaki veriler netleştirilir:

1. Hastanın şikayetleri dikkatlice analiz edilir - ağrının lokalizasyonunun yeri, rahatsızlığın hala hissedildiği yer, kalça ekleminin hangi kısımlarında ağırlık hissi, kasılmalar vb.
2. Ağrının süresi, düzenliliği, doğası;
3. İlk, hatta küçük semptomlar ortaya çıktığında. Son saldırıdan bu yana ne kadar zaman geçti, rahatsızlığa neden olan ve ortadan kaldırılmasına hangi faktörlerin katkıda bulunduğu;
4. Hastanın çevredeki yaşam koşulları. Meslek, iş, ev yükü, spor ve artan fiziksel aktivite için ek faktörlerin varlığı (yazlık, bahçe, ağırlıkların aktarılmasıyla ilgili hobiler);
5. Hastanın geçmişte ya da şu anda maruz kaldığı hastalık öyküsünün incelenmesi.

Klinik tabloyu topladıktan sonra romatolog doğrudan dış muayeneye geçer. Muayene sırasında yürüyüş, bacakların, kolların, gövdenin anatomik pozisyonu, omurgaya göre analiz edilir. Deri değişiklikleri açısından incelenir - pigmentasyon, soyulma, egzama, kızarıklıklar, vb. Motor fonksiyonun bir değerlendirmesi verilir.

Basit egzersizler yapmak - öne, arkaya eğilmek, kolları ve bacakları kaldırmak, başı döndürmek, pelvisin dönme hareketleri, hasta doktorun bel bölgesindeki omurganın hasar derecesini belirlemesine izin verir.

Dış muayenenin son önlemleri, radikal hasarın derecesini belirlemeye yönelik eylemlerdir:

• Belirti.Sırt üstü yatarken, hasta bacaklarını dönüşümlü olarak kaldırır, dizde bükülür. Bu, alt sırtta ağrıya neden olursa, okumalar pozitif olarak kabul edilir.
• Belirti Dejerin.Hastadan karın kaslarını mümkün olduğunca sıkması istenir. Omurgada rahatsızlık oluşumu lomber osteokondroz gelişimini gösterir.
• Belirti Neri. Başın ileri ve geri keskin eğimleri, alt sırtta ağrı ile yanıt verir.
• Belirti Wasserman. Hasta sırtüstü pozisyonda bacağını mümkün olduğunca yana doğru hareket ettirir. Patolojinin varlığında, kasıkta ve uyluğun önünde hoş olmayan ağrı meydana gelir.

Teşhisi doğrulamak veya dışlamak için hasta enstrümantal tanıya davet edilir. MRG lomber osteokondrozu belirlemenin en etkili yolu olarak kabul edilir. Çalışma, omurlar arasındaki mesafeyi, neoplazmaların gelişimini ve kemik deformitelerini gösterir. Ruhsal bozukluğu olan hastalarda kontrendike olabilir.
Bilgisayarlı tomografi, hastalığın oldukça doğru bir resmini tek bir düzlemde verir - yatay veya dikey.
X-ışını, yalnızca omurganın kemik dokusunda geri dönüşü olmayan değişiklikler başladığında son aşamalarda kullanılır.

Lomber osteokondrozun karmaşık tedavisi

Patolojinin nedenleri tam olarak aydınlatılamamıştır. Omurganın eklem hastalıkları alanındaki bilimsel araştırmalar, intervertebral disklerin tamamen restorasyonu için henüz yeterince etkili yöntemler belirlememiştir. Modern tedavi yöntemleri, yalnızca hastalığın dış belirtilerini ortadan kaldırmayı amaçlamaktadır. Tam iyileşme şu anda imkansız olarak kabul edilmektedir.

Geleneksel ilaç tedavisi

Romatolog, hastanın genel durumuna bağlı olarak ilaç reçete eder. Klinik tablo, çeşitli gruplardan ilaçlarla bir tedavi rejimi hazırlamak için gerekli bilgileri sağlar.

1. Anestezik ajanlar.Enjeksiyonlar, merhemler veya geniş spektrumlu ilaçlar reçete edilir.
2. Anti-inflamatuar ilaçlar (NSAID'ler).
3. Vazodilatörler.Bel ve bacak kaslarından tonun çıkarılması.
4. Kondroprotektörler.Lomber osteokondrozun olumsuz ilerlemesini dışlamak için tasarlanmıştır.

Fizyoterapi

Fizyoterapi prosedürleri, lomber osteokondrozun yatarak veya ayaktan tedavisinin ayrılmaz bir parçasıdır.

Aşağıdaki aktiviteleri içerir:

• Ağrı kesicilerle elektroforez;
• manyetoterapi;
• hidroterapi;
• Parafin uygulamaları.

Kompleksteki tıbbi ve fizyoterapi, akut ağrı ve iltihabı hafifletir. Ancak patolojinin ilerlemesini durdurmanın garantisi değildirler. Yılda 2-3 kez sadece bir tedavi süreci ve hastanın sorumlu tutumu, gerilemeyi önlemeye ve genel durumu tatmin edici bir biçimde sürdürmeye yardımcı olacaktır.

Egzersiz terapisi ve terapötik masaj

Bir dizi terapötik jimnastik egzersizi, alt sırttaki kan dolaşımının normalleşmesini sağlar ve durgun süreçlerin ortadan kaldırılmasına yardımcı olur. Sadece bir fizyoterapist klinik veya evde kullanım için egzersizler önerebilir. Kural olarak, bunlar yüzüstü ve oturma pozisyonundan her türlü yumuşak eğim ve dönme hareketidir. Bağımsız fiziksel aktivite sadece sonuç getirmez, aynı zamanda vertebral disklerin daha da fazla yer değiştirmesine neden olur.

Manuel terapi seansları, kas dokusunu güçlendirmeye, etkilenen alt sırta kan akışına ve gerginliği gidermeye yardımcı olur. Uzman, kasları ısıtmak ve kan dolaşımını iyileştirmek için önce sırtın sağlıklı bir bölgesine masaj yapar. Sonra lomber etkilenen bölgelere gider. Manipülasyon alanı alt sırt, kalçalar, uyluklar, incikler ve ayakları içerir. Seanslar düzenli kurslarda, 6 ayda en az 10 seans yapılır.

Cerrahi müdahale

Omurganın motor fonksiyonunu eski haline getirmek için lomber osteokondrozun son aşamasında endikedir. Aşağıdaki semptomlarla başvuran hastalar için cerrahi tek seçenek kalır:

• Opiat içeren ilaçlarla bile tedaviye uygun olmayan sürekli ağrı sendromu;
• Sinir köklerinin güçlü sıkışması ve disklerin önemli ölçüde yer değiştirmesi;
• Neoplazmalar, kemik dokusunun proliferasyonu;
• Sürekli sürtünme nedeniyle omurların tamamen yok edilmesi;
• felç.

Modern yöntemler, daha az travmatik iç müdahale yöntemleri sunar. Örneğin, endoskopi. Olumlu bir prognoza, kısa bir rehabilitasyon süresine ve düşük yan etki oranına sahiptir.

alternatif tedavi

Lomber osteokondroz, şifalı otlar ve halk yöntemleri ile tedaviye iyi yanıt verir. Şişliği ve ağrıyı gidermek için merhemler, tentürler, ücretli banyolar kullanılır. En etkili tarifler, anestezik ve iltihap önleyici otları içerir:

• civanperçemi;
• Aloe;
• Nane;
• Sarı Kantaron;
• Ladin veya çam iğneleri;
• Adaçayı.

Bu bitkilerin halk tariflerindeki içeriği, geleneksel tıp tarafından bilimsel olarak kanıtlanmış tıbbi etkilerinden kaynaklanmaktadır. Evde tedavi, alt sırtın stabil bir durumda tutulmasına yardımcı olacak ve karmaşık tedaviden sonra hastalığın alevlenmesini önleyecektir.

önleme

Lomber osteokondrozun tedavi edilemez bir hastalık olmasına rağmen, olumsuz belirtileri en aza indirilebilir. Erken aşamalarda, hastalık başarıyla tedavi edilir, sadece zamanında tıbbi yardım almak gerekir. Hazırlanan tedavi rejimine tam olarak uymak ve romatolog tavsiyelerine uymak önemlidir.